Maps for the World é unha colección de mapas históricos, a maioría pertencen ao servizo cartográfico do Exército Ruso e pódese navegar por entre eles e baixalos desde o interface de Google Maps que implementaron.
Tag Archives: historia
Mapas vellos
Que hai unha chea de mapas online por aí ciscados é ben sabido, tanto coma para saber do traballiño que dá poñerse a buscar por algún.
Old Maps Online é un traballo froito da colaboración entre The Great Britain Historical GIS Project e mais Klokan Technologies, os creadores de MapRank, e vén sendo un buscador de mapas antigos que tira da API de google maps para xeolocalizalos e datalos así como para facer procuras e restrinxilas por lugar e datas sobre os mapas de google.
O interesante é que facilita as procuras por entre diversas fontes, entre as que se inclúe a colección dun señor do que xa teño falado por aquí, David Rumsey, que tamén viña usando o mesmo interface de MapRank no seu sitio web, ao que pretende engadir os 27.000 mapas que ten online.
Que vos preste.
Omnes Viae: Itinerarium Romanum
Non é a primeira vez que a Tabula Peutingeriana sae neste blog; por entón referíame a ela como a Guía Michelin do século IV, xa que viña a ser iso mesmo, unha guía para os viaxeiros da antiga Roma que seguían o cursus publicus.
Daquela apuntaba a experimentar sobre o mapa e tentar chegar ata o río Ganges desde a Gallaecia romana, pero agora xa podemos facelo sobre Google Maps pois a novidade é que de entre os meus feeds, nomeadamente de Geographic Travels, chega un proxecto que usa os datos da Tabula Peutingeriana para crear un machuco con Google Maps, o Omnes Viae: Itinerarium Romanum, que traslada ao mapa a rede de camiños do Imperio Romano incluindo todas as cidades, vilas, pontes e lugares que se atravesarían ao longo dun roteiro polo imperio.
A destacar é que o servizo ata ofreza a duración do roteiro en tempo e distancia do mesmo xeito que o fai Google Maps, así desde Roma ata os Pirineos Atlánticos di que:
SUMMA DCCCXCIII MILIA PASSUUM / LEUGA GALLICA.
FERE LX DIES.
O que é unha mágoa é que o servizo non bote man dos cachos perdidos e recuperados da táboa peutingeriana correspondentes a Hispania e mais Britannia para podermos xogar a facer o camiño desde acó.
Cartografía histórica do IGN
Din con el hai case un mes polo blog IDEE, un novo servizo do Instituto Geográfico Nacional (IGN) que permite buscar, visualizar e baixar arquivos a unha boa resolución por entre os fondos cartográficos do IGN (Séculos XVI-XIX).
Unha chea de mapas de todo tipo, desde xeodéscicos ata de comunicacións e mais de transporte, unha marabilla pola que paga a pena perderse, malia que nolo poñan difícil ao ter feito o sitio en flash, unha mágoa.
Graecum est, non legitur
Aínda lembro ao profesor de latín a explicarnos a importancia do grego ata ben entrada a Idade Media. Unha das anécdotas era que o propio César, segundo contou Suetonio ao ver que o seu fillo estaba entre os que o asasinaban, non exclamou o coñecido “Tu quoque, Brute” mais si un “Kai su, teknon!” pois César era dunha familia nobre e xa daquela sabían os nobres que non podían sequera morrer como a plebe, falando latín.
E esa importancia do grego durou ata a Idade Media, na que os textos gregos foron esquecidos, gardados no mundo árabe e mais en Bizancio e só voltarían á Europa occidental co Renacemento. Así, no Medievo, os monxes copistas, que só coñecían o latín, ao dar con algún escrito en grego nos manuscritos a copiar engadían unha nota marxinal “Graecum est, non legitur” [é grego, non se pode ler].
De aí, desvinculada por completo dese contexto orixinal, a frase entrou en moitas línguas para designar algo que parece totalmente incomprensible e, así, cando un falante de inglés non entende algo, di o de que “it’s Greek to me” [para min, é grego], tal e como fan os noruegueses, suecos,… algo que nós traduciriamos como “sóame a chinés”. Do mesmo xeito que o galego, ou o español ou o portugués, outras línguas tamén utilizan fórmulas parecidas para esta metáfora, collendo as máis delas como referencia unha lingua cun alfabeto diferente.
Ao fío desta historia en Strange Maps veñen de publicar unha interesante gráfica, que á súa vez foi recollida de Language Log, na que se mapean estas metáforas da incomprensión.
Chama a atención a relacións entre as diferentes línguas, información que se pode completar co que vén recollido na wikipedia baixo o Greek to me ou en Omniglot, ou o que resultará estraño para algúns, a aparición do español como língua incomprensible para os alemáns ou para os pobos eslavos, onde desde o checo ata o serbio pasando polo esloveno ou croata asocian algo que non entenden cun pobo español, pois segundo tiña entendido, e non puiden atopar máis que aquí, foi consecuencia do establecemento de moitos sefardís expulsados da Península Ibérica naquelas terras, onde mantiveron durante séculos as súas tradicións e a súa língua, estrañas para os habitantes dos Balcáns.
Agardo que vos preste tanto como a min.
Novo Google Earth 5
Vén de sair a versión 5.0 de Google Earth e, a cada nova versión, non deixan de sorprender. De entre as novidades, destacan o Google Ocean, co que podemos explorar mergullarnos nos océanos e explorar os fondos mariños e consultar videos e información relacionada, así como tamén poder datos de naufraxios e incluso pecios, como o do Titanic, en 3D ou consultar datos oceanográficos en tempo real recollidos de boias espalladas polos mares con fins meteorolóxicos.
Do mesmo xeito, tamén se vén de anunciar a incorporación de Google Mars e poder visualizar a superficie de Marte; ou do novo engadido, Record Tour, co que se pode grabar nun arquivo kml o percorrido que fagamos coa aplicación, podendo incluso grabar a nosa propia voz para ir narrándoo ou engadirlle música, para compartir cos demais.
Pero de todas estas novas características, a que me pareceu máis interresante é a opción de viaxar ao pasado, podendo ver imaxes históricas e comparar como foi cambiando unha determinada área co paso do tempo. Só hai que facer clic no icono do reloxo na parte superior e aparecerá un timeline, unha barra de progreso temporal, na que apareceran diferentes marcas correspondentes coas fotografías aéreas das que dispón Google.
Esta información non só vén das imaxes que Google leva incorporando durante estes últimos anos, pois tamén veñen incorporando para determinadas zonas, as máis delas nos Estados Unidos, imaxes aéreas que nalgúns casos son da década dos 40 do século pasado.
Neste recuncho da Península Ibérica, esta característica aínda non pode ser gozada no seu maior, pois son poucas as zonas que contan con máis de dúas capas de imaxes históricas, pero con todo aínda me deu para localizar, neste caso en Vigo e ás beiras do monte da Guía, como é que se foi transformando o entorno.
O que se ve é o clube náutico de Punta Lagoa, polémico el desde hai uns anos, na que se observa como se foi construindo diante dos narices dos responsables políticos, con imaxes que se remontan ao ano 2003 ata chegar ao presente ano 2009.
Con todo e malia á falta de imaxes históricas, polo menos por aquí, esta característica é impresionante, pois a cantidade de datos que vai almacenando Google para este servizo vai camiño do infinito, diferentes capas de imaxes históricas para millóns de quilómetros cadrados e a intención de incorporación no futuro de máis imaxes históricas que proveñan do pasado. Probádeo e logo contades.