Vai case para seis anos que, desde este mesmo lugar e só dúas portas máis alá, na habitación 109, lle pregoaba ao mundo que viña de ser pai do mellor que lle tiña pasado ás nosas vidas ata aquela, opedrinho.
Se daquela me acompañaban nesta aventura de escribir apenas un Palm Tungsten T saindo á rede a través da conexión GPRS dun Sony Ericsson Z600 e conectándose entre eles por bluetooth, nestes anos mudou moito o conto, e agora mesmo estou a escribir a través dun teclado bluetooth nun Nokia N800 que se conecta a internet a través da rede wifi creada cunha aplicación chamada Joikuspot para o Nokia E71 que o transforma nun punto de acceso wifi compartindo unha conexión 3G.
Pero é que tanto cambiou o conto, que esta aventura da vida xa a contei onde había que contala, en twitter, onde desde a miña conta fun largando tweets conforme podía, tiña gana e me petaba.
Só faltaba vir aquí para contarvos iso e mais vos dicir que sigo sendo o pai máis feliz do mundo, sobre todo ao ver a opedrinho a facerlle aloumiños á súa irmá recén nacida, Clara, de 3600gr. de peso e de 52cm. de longo
Por ti, Clara, e pola túa avoa, que nos deixou hai case un ano e que, sen coñecerte, agardaba que este día chegase algunha vez, unha nena na familia para encher de amor, na lebranza e no presente.
:)
Non lle ha faltar amor á Clara nin dentro nin fóra da pantalla… Bicos e parabienes a cienes!
Parabéns Opaco, a vostede e ó resto da familia. Por máis que mude a tecnoloxía, o importante non cambia no tempo.
¡Unha aperta!
cousiña linda, mimá! :D
parabéns e apertas grandes a toda a familia ;)
Parabéns pola mociña !.
Parabéns para toda a familia, mesmo para o friki do pai que fala mais da rede que da filla ;-)
Noraboa! :)
Noraboa!!!! Que diferentes anuncios de paternidade. Lémbrome ben do primeiro. Mimá! Como pasa o tempo!
un bico para la abuela,…tqt
Isto é um déjà vu, nom? Parabéms :-)